เหม่อมองจันทร์คืนนี้ท้องฟ้ามันช่างสดใส
เคยมีเธอและฉันนั่งโอบกอดกันชิดใกล้
กล่อมบรรเลงด้วยเพลงที่เขียนมันมาจากใจให้เธอได้ฟัง
ยังจดจำรอยยิ้มแววตาคู่นั้นของเธอ
กลิ่นกายหอมรัญจวนชวนฝันให้นอนละเมอ
ใจฉันยังพร่ำเพ้อ คิดถึงเสมอไม่เคยจะลืม
ทุกวันคืนยังรอที่เก่า ที่สองเรานั้นเคยมีกัน
ไม่เคยลืมเรื่องราววันนั้นยังจำเสมอ
รูปถ่ายเราฉันยังเก็บมองดูเมื่อไรน้ำตาใหลเอ่อ
ไม่มีวันไหนที่ใจไม่คิดถึงเธอสักวัน
ยังคงรอเสมอให้เธอกลับมา
หากวันไหนเธอมีน้ำตาฉันจะคอยรักษา
บาดแผลที่เขาทำเธอให้เสียใจ
โปรดเถิดนะขอร้องให้เธอเห็นใจ
ผู้ชายคนนี้ที่มันรักเธอกว่าใคร
จะไม่ทำให้เธอเสียใจเสียน้ำตา
เป็นแค่ชายคนหนึ่งไม่เลิศไม่หรูเหมือนดังใครใคร
มีเพียงแค่รักให้เธอทั้งใจจะมีแต่เธอผู้เดียวเรื่อยไป
ไม่เคยจะคิดจะเผลอจะลืมเรื่องราวของฉันและเธอ
จะสุขจะทุกข์มากมายเท่าได ยังคงอยู่ในหัวใจ
หากว่าเธอรักเขาหากเขาคือคนที่ทำเธอมีความสุข
ถึงฉันคนนี้จะทุกข์จะทนจะทรมานเท่าไร
ก็ยินดีและคอยตรงนี้เสมอหากตอนที่เธอไม่เหลือใคร
ยังคงรอเสมอให้เธอกลับมา
หากวันไหนเธอมีน้ำตาฉันจะคอยรักษา
บาดแผลที่เขาทำเธอให้เสียใจ
โปรดเถิดนะขอร้องให้เธอเห็นใจ
ผู้ชายคนนี้ที่มันรักเธอกว่าใคร
จะไม่ทำให้เธอเสียใจเสียน้ำตา
จะไม่ทำให้เธอเสียใจ จะไม่ทำให้เธอร้องไห้
จะรอเธอตรงนี้เรื่อยไป ฉันสัญญา